۱۳۸۸ مهر ۱۹, یکشنبه
۱۳۸۸ مهر ۱۸, شنبه
تصویر می کنم، می نویسم، پس هستم!
لبخند مهربان تو
بی نیازی را
به من می آموزد.
کجا شوم
کجا شوم
جز به باغ بهارانه ی عشق
وقتی که آب و آینه
طلسم سلامت من است
در کوچه های آفتابی چشمانت.
بی نیازی را
به من می آموزد.
کجا شوم
کجا شوم
جز به باغ بهارانه ی عشق
وقتی که آب و آینه
طلسم سلامت من است
در کوچه های آفتابی چشمانت.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
